خشکی مو سر ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. خشکی مو می‌تواند ناشی از عوامل متعددی باشد که بر روی سلامت و رطوبت موها تأثیر می‌گذارند. برای جلوگیری از خشکی مو، می‌توانید با استفاده از نرم‌کننده‌ها، ماسک‌های موی عمیق، و کم‌کردن استفاده از وسایل حالت‌دهندهٔ حرارتی و محصولات شیمیایی. همچنین، مصرف زیاد ویتامین‌ها و مواد معدنی به‌سلامت کلی مو کمک می‌کند. با رعایت این موارد می‌توانید رطوبت را به مو برگردانید. برای جلوگیری از خشکی مو می‌توانید با خرید شامپو موهای خشک که برای درمان خشکی مو و درمان موی خشک و آسیب دیده است بهترین حالت را به موهای خود بدهید و از خشکی جلوگیری کنید.
علائم خشکی موی چیست؟
افرادی که موهای خشک دارند اغلب با چالش‌های خاصی مواجه می‌شوند. در اینجا به بررسی علائم خشکی مو می‌پردازیم با ما همراه باشید.
موهای شکننده و وز:
خشکی، شکنندگی و وز موها ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شوند، موها به طور طبیعی رطوبت را از هوا جذب می‌کنند. اگر هوا خیلی خشک باشد، موها نمی‌توانند رطوبت کافی دریافت کنند و این امر باعث خشک‌شدن و وز مو می‌شود. همینطور استفاده مکرر و زیاد از ابزارهای حرارتی مثل سشوار، اتوی مو یا دستگاه‌های حالت‌دهنده می‌تواند به کوتیکول‌های مو آسیب رسانده و منجر به شکنندگی مو شود. اگر از خشکی مو خود رنج می‌برید در مقابله با خشکی و وز مو نیاز به یک برنامه دقیق مراقبت از مو دارید، شامل استفاده از محصولات مرطوب‌کننده، استفاده از شامپو برای موی خشک، کاهش استفاده از ابزارهای حرارتی، خوردن غذاهای غنی از مواد مغذی موردنیاز و استفاده از روش‌های مراقبتی مانند برس‌های ملایم و حوله‌های نرم برای خشک‌کردن مو. درصورتی‌که مشکل از بین نرود، مشاوره با یک متخصص پوست و مو می‌تواند کمک‌کننده باشد.
موهای خرد شده و شکسته:
برس زدن خیلی شدید، استفاده از گیره‌های موی فلزی یا پلاستیکی سخت، و مدل‌های موی کشی می‌توانند به تارهای مو فشار وارد کرده و باعث خردشوندگی آن‌ها شوند. همینطور استفاده مکرر از وسایل حرارتی نظیر سشوارها، اتوهای مو و وسایل فرم دهنده حرارتی می‌تواند سبب آسیب‌دیدن کوتیکول مو شود که لایه بیرونی محافظ مو به شمار می‌رود. این امر موجب خشکی، وزشدن و شکستگی مو می‌شود. استفاده نادرست از شامپوهای خشک یا شستشوی زیادی مکرر می‌تواند بافت موها را ضعیف کرده و مانع حفظ رطوبت در آن‌ها شود.
برای اطلاع از اشتباهات رایج در شستشوی موی سر بهتر است مقاله‌ی با نحوه صحیح شستشوی موی سر آشنا شوید + اشتباهات رایج هنگام شستشو را مطالعه کنید.
موهای کدر و بی‌حالت:
موهای خشک و کدر و بی‌حالت معمولاً نشانه‌ای از کمبود سلامت و زندهٔ موها هستند. عوامل مختلفی می‌توانند در این وضعیت دخیل باشند:
علل کدر و بی‌حالتی موها:
رطوبت ناکافی: موهایی که رطوبت کافی ندارند ممکن است کدر و بی‌حالت به نظر برسند.
تجمع بقایا: استفاده از محصولات حالت‌دهنده بدون تمیزکاری مناسب می‌تواند باعث تجمع باقی‌مانده‌های محصول بر روی مو شده و درخشندگی آن‌ها را کاهش دهد.
آسیب‌های شیمیایی: رنگ‌های مو، دکلره، یا محصولات حاوی مواد شیمیایی قوی می‌توانند باعث آسیب کوتیکول مو شوند و ظاهر مو را کدر کنند.
آسیب‌های فیزیکی: استفاده بیش از حد از حرارت و ابزارهای حالت‌دهنده مانند سشوار و اتوهای مو می‌تواند به ساختار مو آسیب بزند.
کمبود مواد مغذی: تغذیه ناکافی یا کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف می‌تواند تأثیر منفی بر ظاهر و ساختار مو داشته باشد و باعث شود موهای خشک تری داشته باشید.
شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی و هورمونی می‌توانند مستقیماً بر سلامت و ظاهر مو تأثیر گذارند.
محیطی: آلودگی و آسیب‌های ناشی از محیط مثل نور خورشید، آب‌شور و باد می‌تواند سبب خشکی و کدری مو شود.
آب داغ: شستشوی مو با آب داغ به طور مرتب می‌تواند روغن‌های طبیعی را از پوست سر و مو بزداید.
چه مواردی باعث خشکی مو می‌شوند:
موهای خشک می‌تواند منشأ مختلفی داشته باشد که موارد زیر از جمله شایع‌ترین علت‌ها هستند:
استفاده بیش از حد از محصولات مو:
استفاده زیاد از محصولات مو مانند ژل، اسپری، وکس، و سایر مواد نگهدارنده می‌تواند به تجمع این مواد بر روی سطح مو و پوست سر منجر شود که پاک‌سازی آن دشوار است و باعث خشکی مو شود. تجمع محصولات بر روی پوست سر می‌تواند منافذ پوست را ببندد که این امر مانع رشد سالم مو و می‌تواند به فولیکول‌های مو آسیب برساند. برخی محصولات حاوی مواد خشک‌کننده مانند الکل هستند. استفاده مکرر و زیاد از این محصولات می‌تواند موجب خشکی مو و در نهایت منجر به شکستگی مو شود.
مصرف برخی داروها:
مصرف بعضی داروها می‌تواند به‌صورت جانبی بر روی سلامت موها تأثیر بگذارد و باعث خشکی مو شود. در ادامه به برخی از داروهایی اشاره می‌کنیم که می‌توانند منجر به داشتن موهای خشک شوند:
داروهای رتینوئید: مانند ایزوترتینوئین و راکتان (مصرف در درمان آکنه) که می‌توانند غدد چربی را تحت‌تأثیر قرار دهند، کاهش‌دادن ترشح روغن و در نتیجه خشکی مو و پوست سر را به دنبال داشته باشند.
داروهای ضدافسردگی: برخی از داروهای ضدافسردگی ممکن است بر سلامت مو تأثیر منفی داشته باشند و منجر به خشکی یا ازدست‌دادن مو شوند.
داروهای ضدبارداری: قرص‌های ضدبارداری که هورمون‌ها را تغییر می‌دهند و ممکن است بر تعادل روغن در پوست و مو تأثیر بگذارند.
داروهای ضدتشنج: استفادهٔ طولانی‌مدت از بعضی داروهای ضدتشنج ممکن است به خشکی مو منجر شود.
عوامل پزشکی:
برخی شرایط پزشکی و مشکلات سلامتی می‌توانند به خشکی مو منجر شوند. در اینجا به چند مورد اشاره می‌کنیم: کمبود تغذیه‌ای: کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی مهم مانند آهن، زینک، امگا-۳ اسیدها، ویتامین D و بیوتین می‌تواند بر سلامت کلی مو تأثیر منفی گذارده و موجب خشکی آن‌ها شود.
اختلالات تیروئید: بیماری‌هایی مانند پرکاری یا کم‌کاری تیروئید می‌توانند سبب تغییراتی در مو شوند، از جمله خشکی، نازک شدن، و ریزش مو.
اختلالات غدد فوق‌کلیوی: مثل بیماری ادیسون که می‌تواند به تغییرات پوستی و خشکی مو منجر شود.
آنورکسیا نرووزا: اختلالات خوردن می‌توانند به کمبود شدید مواد مغذی منجر شده و به‌سلامت مو آسیب بزنند.
سندرم پولی سیستیک آواری: این سندرم می‌تواند تغییرات هورمونی ایجاد کند که روی رشد مو اثر می‌گذارند.
بیماری آلوپسی آره‌آتا: که معمولاً به ریزش مو منجر می‌شود، می‌تواند همچنین بر کیفیت موهای باقیمانده تأثیر بگذارد.
اختلالات اتوایمیون: اختلالاتی که سیستم ایمنی بدن به بخش‌هایی از بدن حمله می‌کند، مانند بیماری لوپوس، می‌تواند بر مو تأثیر بگذارد.
هیپوپیتوئیتاریسم: کم‌کاری غده هیپوفیز که باعث کمبود هورمون‌های مهم برای رشد و سلامت مو می‌شود.
اگر دچار خشکی مویی هستید که با تغییرات لایف‌استایل یا مراقبت‌های موضعی بهبود نمی‌یابد، مهم است که با پزشک مشورت کنید تا علل زمینه‌ای بررسی و در صورت لزوم درمان شوند.
عوامل ژنتیکی:
ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در سلامت و وضعیت موهای شما داشته باشد، از جمله بافت، ضخامت و میزان رطوبت آن‌ها. اگرچه ممکن است ژنتیک به طور مستقیم باعث “خشکی مو” نشود، اما تعیین‌کنندهٔ نوع مویی است که شما دارید و اینکه موهای شما چه میزانی رطوبت و چربی طبیعی تولید می‌کنند.
به عنوان مثال، بعضی افراد به طور طبیعی موهایی با فولیکول‌های صاف و مستقیم دارند که چربی طبیعی تولید شده توسط پوست سر به راحتی در طول تار موها پخش می‌شود، که موجب می‌شود موها نرم و لطیف به نظر برسند. در حالی که افرادی با موهای مجعد یا فر، که فولیکول‌هایی با شکل مارپیچ دارند، ممکن است دشواری بیشتری در انتقال این چربی از پوست سر به انتهای مو داشته باشند، که منجر به خشکی بیشتر در انتهای موها می‌شود.
همچنین، عوامل ژنتیکی می‌توانند بر روی تولید سبوم (چربی پوست) تأثیر بگذارند. برخی افراد به طور طبیعی ممکن است پوست سری داشته باشند که سبوم کمتری تولید می‌کند و این خود به خشکی مو انجام می‌شود.علاوه بر این، بیماری‌های ارثی مانند بیماری‌های اتوایمیون که می‌توانند بر سلامت مو تأثیر بگذارند، از جمله ریزش مو یا تغییر در بافت و خصوصیات مو، نیز می‌توانند ژنتیکی باشند. بنابراین، درحالی‌که عوامل محیطی و بیرونی نیز در خشکی مو نقش دارند، تأثیرات ژنتیکی نیز نمی‌توانند نادیده گرفته شوند و بهتر است هنگام بررسی علت خشکی موها و یافتن راهکارهای مناسب، این جنبه نیز مدنظر قرار گیرد.
تأثیرات محیطی:
آب‌وهوای خشک: هوای خشک و نیز فضای داخلی گرم و خشک به‌واسطه گرمایش مرکزی می‌تواند به رطوبت‌ربایی از موها منجر شود.
نور خورشید: قرارگرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب بیش از حد می‌تواند به موها آسیب برساند و باعث خشکی آن‌ها شود.
آب شنا: کلر موجود در استخرها و نمک از آب دریا می‌توانند به تارهای مو آسیب بزنند.
استفاده از سشوار یا سایر ابزارهای حرارتی مو بیش از حد:
استفاده مکرر و بیش از حد از سشوار و دیگر ابزارهای حرارتی مانند اتوی مو یا دستگاه ویو مو می‌تواند به‌تدریج رطوبت طبیعی موها را از بین ببرد و باعث خشکی مو شود. حرارت بالا از این ابزارها می‌تواند ساختار پروتئینی مو را آسیب‌زده و لایهٔ محافظ بیرونی مو به نام کوتیکول را تخریب کند. وقتی کوتیکول آسیب‌دیده یا برداشته شود، مو قادر به حفظ رطوبت نیست و نتیجه آن خشکی و کدری مو می‌شود.
علاوه بر این، حرارت ممکن است سبب شکستگی و وزشدن مو شود، خصوصاً اگر از محصولات محافظ حرارت استفاده نشود یا اگر مو قبلاً توسط عوامل شیمیایی مانند رنگ یا فرم دهنده‌ها آسیب‌دیده باشد.
رنگ‌کردن یا دکلره کردن مو بیش از حد:
رنگ‌کردن یا دکلره کردن مکرر و پی‌درپی موها می‌تواند به خشکی آن‌ها منجر شود. دکلره کردن، به‌خصوص، فرایندی بسیار سخت است که می‌تواند رطوبت طبیعی و پروتئین‌های مو را از بین برده و ساختار داخلی تار مو را تضعیف کند.
فرایند دکلره کردن شامل استفاده از مواد شیمیایی قوی مانند پراکسید هیدروژن و آمونیاک است که رنگ‌دانه‌های موجود در تار مو را کاهش داده و می‌توانند به کوتیکول (لایه بیرونی مو) آسیب بزنند و باعث خشکی، شکنندگی و کدری مو شوند.
رنگ‌کردن مو نیز، به‌ویژه وقتی از رنگ‌های دارای آمونیاک استفاده می‌شود، می‌تواند به تخریب کوتیکول منجر شده و این امر باعث می‌شود که موها نتوانند به‌خوبی رطوبت را حفظ کنند. همچنین، مواد شیمیایی مورداستفاده می‌توانند سبب تشکیل رادیکال‌های آزاد شوند که به‌سلامت کلی مو آسیب می‌رسانند.
شانه‌کردن یا برس زدن موهای خیس:
شانه‌کردن یا برس زدن موهای خیس مستقیماً باعث خشکی مو نمی‌شود، اما اگر به‌درستی انجام نشود می‌تواند به موها آسیب برساند و منجر به وضعیتی شود که موهای ضعیف و آسیب‌دیده به نظر برسند و در نتیجه خشک و شکننده به نظر بیایند.
موهای خیس بسیار آسیب‌پذیرتر از موهای خشک هستند؛ زیرا آب باعث می‌شود کوتیکول‌های مو (لایهٔ بیرونی تار مو) قدری متورم شوند. در این حالت، موها کشیدگی بیشتری دارند و به‌سهولت می‌توانند کشیده یا پاره شوند؛ بنابراین، وقتی برس یا شانه به‌صورت اشتباه یا به شکل خشن روی موهای خیس استفاده می‌شود، می‌تواند به کوتیکول آسیب رسانده، باعث گره‌خوردن و شکستن مو شود.
قرارگرفتن در معرض مواد شیمیایی خشن، مانند مواد شوینده یا مواد آرایشی:
قرارگرفتن مو در معرض مواد شیمیایی خشن، از جمله برخی مواد شوینده و مواد آرایشی، می‌تواند منجر به خشکی مو شود. مواد شیمیایی موجود در این محصولات ممکن است روغن‌ها و رطوبت طبیعی را از ساقهٔ مو جدا کنند و به کوتیکول مو آسیب برسانند.
مواد شوینده قوی مثل سولفات‌هایی که در برخی از شامپو موی خشک یافت می‌شوند، می‌توانند پاک‌کننده بسیار مؤثری باشند، اما همچنین ممکن است بیش از حد چربی‌های طبیعی مو را حذف کرده، باعث خشکی و تحریک پوست سر شوند. به طور مشابه، مواد آرایشی (مانند حالت‌دهنده‌ها) که حاوی الکل هستند می‌توانند به تبخیر رطوبت از موها کمک کنند و باعث خشکی آن‌ها شوند.
کمبود آب بدن:
کمبود آب بدن (دِهیدراتاسیون) می‌تواند بر وضعیت موها اثر بگذارد و منجربه موهای خشک شوند. وقتی بدن آب کافی نداشته باشد، اولویت در تأمین آب برای عملکردهای حیاتی‌تر است و این ممکن است بر پوست، موها و ناخن‌ها تأثیر بگذارد. موها به‌ویژه که حاوی آب هستند، می‌توانند در نتیجه کم‌آبی، خشک و شکننده شوند.
آب کافی برای حفظ سلامت پوست سر لازم است و پوست سر سالم زیربنایی برای رشد موهای سالم فراهم می‌کند. علاوه بر این، آب موجب حفظ رطوبت کل بدن و انعطاف‌پذیری موها می شود و همینطور به درمان خشکی مو کمک می کند. وقتی بدن کم‌آب است، ممکن است متوجه کدری یا ضعف در موها شوید همینطور ممکن است درمان موهای خشک شما طولانی تر شود .
کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی، مانند ویتامین E، ویتامین B۷ و روی:
کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص می‌تواند بر سلامت مو اثر بگذارد و منجر به خشکی، شکنندگی و دیگر مشکلات مو شود برای موهای خشک ویتامین های زیر ضروری است:
ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان قوی است و نقش مهمی در حفاظت از سلول‌ها، از جمله سلول‌های مو، در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد دارد. همچنین به حفظ رطوبت در پوست و مو کمک می‌کند. کمبود ویتامین E می‌تواند منجر به خشکی و آسیب‌دیدگی مو شود.
ویتامین B۷ که به نام بیوتین نیز شناخته می‌شود، برای سلامت مو، پوست و ناخن‌ها شناخته شده است. بیوتین برای تولید کراتین ضروری است که یک پروتئین کلیدی سازنده مو، پوست و ناخن‌ها است. کمبود بیوتین می‌تواند به خشکی مو و در نهایت شکنندگی منجر شود.
علاوه بر این، کمبود سایر ویتامین‌های گروه B، به‌ویژه B۱۲ و فولات، همچنین زینک (روی)، آهن، امگا-۳ و امگا-۶ فتی اسیدها و پروتئین نیز می‌تواند بر سلامت مو تأثیرگذار باشد.
نتیجه‌گیری:
خشکی مو ممکنه مشکلات زیادی پیش بیاورد! این مشکل می‌تواند باعث شکستگی موها، خارش، تشدیدشدن مشکلات موهای رنگ شده و حتی ریزش مو شود. برای مراقبت و درمان موی خشک و آسیب‌دیده می‌توانید از شامپو برای موی خشک و محصولات مراقبتی مرطوب‌کننده و تغذیه‌کننده استفاده کنید و همچنین از حرارت کمتری برای سشوار و حرارت مویی استفاده کنید. همچنین مصرف آب کافی و مواد غذایی حاوی ویتامین و مواد مغذی می تو نه به بهبود وضعیت موهای خشک کمک کنه. دادن فرصت به موها برای استراحت و بازیابی بین جلسات استفاده از حرارت در مرطوب ماندن مو کمک می‌کند.
