پودر بهبود زخم های مقاوم هیلاژن کارن

پودر هیلازن برای چی خوبه زخم­ های مقاوم به درمان، مانند زخم بستر بار بزرگی بر سیستم درمانی و مهم­تر از آن بر بیمار تحمیل می­ کنند. ترمیم زخم پروسه­ ای پیچیده است که در سطح سلولی و مولکولی در پاسخ به جراحت ایجاد شده و کاملا به در دسترس بودن سوبستراهای(پیش ماده) تغذیه ­ای وابسته می­ باشد روند ترمیم زخم به دنبال آسیب بافتی، با تشکیل لخته فیبرینی آغاز می­ شود. لخته فیبرینی به عنوان محافظی برای بافت­های زیرین عمل کرده، ماتریکسی به­ وجود می­ آورد که علاوه بر تسهیل حرکت سلول­ها، به ­عنوان منبعی برای فاکتورهای رشد و سیتوکین­ ها عمل می­ کند. فاکتورهای رشد، انقباض زخم و فرآیند آنژیوژنز (رگ­زایی) را آغاز می­ کنند. فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و فاکتور رشد بافتی (TGF) رها شده از پلاکت ها به عنوان عامل کموتاکسی مثبت عمل کرده و نوتروفیل و منوسیت/ماکروفاژها را به سمت محل جراحت جذب می­کنند. منوسیت­ ها در بافت­ های ملتهب به ماکروفاژ تبدیل شده و مسئول فاگوسیتوز نوتروفیل­ های مرده، بافت­ های آسیب دیده و میکروارگانیسم­ ها می ­باشند. هم­چنین ماکروفاژها در ایجاد پاسخ ­های طولانی­ مدت جهت ترمیم بافت مانند رها کردن سیتوکین­ها و فاکتورهای رشد به منظور تقویت پاسخ ایمنی و آغاز فاز پرولیفراتیو بهبود زخم، نقش مهمی ایفا می­کنند. آنژیوژنز به بازسازی مجدد عروق آسیب دیده، حفظ جریان خون و تامین اکسیژن مورد نیاز بافت منجر می ­شود.7 روز بعد از جراحت لخته فیبرینی با فیبروبلاست­ ها جایگزین می­ شود که ماتریکسی غنی از کلاژن را سنتز می­ کند، بخشی از فیبروبلاست ­ها نیز به داخل میوفیبروبلاست­ ها رفته و مشابه ماهیچه صاف باعث انقباض و بسته شدن زخم می­ شود.