کپسول جین سین

آثار فارماکولوژی:

ازسال 1950 تحقیقات زیادی در تمام جهان بر روی گیاه جین سینگ انجام گرفته است. شواهد مستند نشان می دهد که گیاه جین سینگ دارای آثار متعدد فارماکولوژیکی از جمله دارای اثر ضد‌خستگی (تقویت کننده قوای جسمی وفکری) می‌باشد. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جین سینگ مربوط به اثر محرک جین سینگ روی سیستم اعصاب مرکزی اسـت. جین‌سینگ (Ginseng) از یک لغت یونانی به معنی درمان کننده تمام بیماری ها (Pan Akos) گرفته شده است. آثار درمانی آن حتی از دو هزار سال پیش ثبت شده است. جین سینگ مانند کافئین و امفتامین انرژی زا نیست بلکه جهت رفع نقاهت و یک عامل پیشگیری کننده برای ایجاد مقاومت وکاهش حساسیت پذیری نسبت به بیماری ها است. به سلامت بدن کمک کرده و طول عمر را زیاد می کند. به طورکلی اثر آن روی تمام اجزا بدن ظاهر شده و مربوط به عضو خاصی نمی‌باشد. نشـان داده شده است که جین سینوزیدهای جدا شده از لحاظ آثـار فارماکولوژیکی ممکن است در تضاد با یکدیگر باشند. برای مثال دو ترکیب جین سینوزید عمده Rb1 و Rg1 به ترتیب موجب تضعیف وتحریک سیستم اعصاب مرکزی می شوند. این تضاد در اثر تعدیل کننده این گیاه نقش بسزائی داشته و فعالیت های بدن را در تعادل نگه می‌دارد. آثار فارماکولوژیک جین‌سینگ متعدد و پیچیده هستند که تنها مربوط به جین سینوزیدها نبوده بلکه به ترکیبات دیگر مانند پاناسن (پپتیدو‌گلیکان) و یک پپتید با خواص انسولین که موجب هیپو‌گلیسمی می شود، اسید وانیلیک و سالیسیلات ها نیز بستگی دارد که دارای خواص آنتی‌ اکسیدان و آثار ضد‌خستگی در حیوانات می‌باشند.
کمیسیون E گزارش نموده است که جین‌سینگ مقاومت جوندگان را در مقابل مدل های مختلف ایجاد استرس مانند آزمایش ایجاد استرس ناشی از بی حرکتی و ایجاد سرما افزایش می دهد. گزارش شده است که جین سینگ دارای اثر هورمون مانند و کاهش دهنده کلسترول و تشدید کننده اتساع عروق بوده و دارای اثر ضد ‌اضطراب و ضد افسردگی است. بسیاری از تجارب روی حیوانات آزمایشگاهی نشان دهنده قدرت عصاره جین سینگ و جین سینوزیدها در بالا بردن یادگیری و حافظه و فعالیت جسمی است. همچنین مواد مؤثره مجموعاً موجب افزایش مقاومت در مقابل عفونت می شوند. آثار ضداکسیدان و ضد‌خستگی، افزایش‌ دهنده انرژی متابولیسم و کاهش‌ دهنده میزان کلسترول تام و تری گلیسیریدها همراه با افزایش سطح HDL درپلاسما می شود.
یک مطالعه جدید در دانشگاه Yale پیشنهاد نموده است که اثر اتساعی جین‌سینگ روی عروق مربوط به سنتز اکسید نیتریک است. در همین راستا آزمایشات نشان داده اند که متابولیت های حاصل از خستگی مانند لاکتیک و اسیدهای چرب کاهش می یابد و این نشان ‌دهنده اثر بیوشیمیائی آن در بدن است. جین‌سینگ اکسیده شدن اسیدهای چرب را در حین فعالیت جسمی طولانی تشدید نموده و بدینوسیله ذخایر گلیکوژن عضلات را افزایش می‌دهد. افزون بر این نشان داده شده است که جین سینگ فعالیت حرکتی را نیز افزایش می‌دهد. همچنین روی محور هیپوتالاموس هیپوفیز و غدد فوق کلیوی اثر می‌گذارد. این آثارتوجیه کننده اثر ضد خستگی جین سینگ هستند. جین سینگ همچنین دارای خاصیت ضد افسردگی است که شبیه اثر ایمی پرامین می باشد. همچنین نشان داده شـده است که ساپونین های جین‌سینگ‌ به طور قابل ملاحظه‌ای ACTH و کورتیکواستروئیدهای پلاسما را افزایش می‌دهد. از آنجائی که این اثر توسط دگزامتازون مهار می‌شود (با اثر بر روی هیپوفیز و هیپوتالاموس ترشح ACTH را مهار می‌کند)، می توان نتیجه گرفت که جین سینوزیدها به طور عمده ای روی هیپوتالاموس یا هیپوفیز اثر کرده و ترشح ACTH در ابتدا غلظت CAMP را در غدد فوق کلیوی افزایش داده و سپس سنتز کورتیکوراستروئید را تشدید می‌کند.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که اثر ضد استرس جین سینگ از طریق محور هیپوتالاموس هیپوفیز غدد فوق کلیوی انجام می شود.